Wszystkie osoby objęte obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalno-rentowym (tzn. wszyscy pracownicy najemni oraz pewne grupy osób prowadzących działalność na własny rachunek o zarobkach powyżej dochodu minimalnego) są objęte ubezpieczeniem dla osób pozostałych przy życiu.

Renta wdowia przyznawana jest pozostałemu przy życiu małżonkowi lub partnerowi z zarejestrowanego związku partnerskiego, a także – w niektórych przypadkach – małżonkowi po rozwodzie.

Uprawnienie do renty wdowiej podlega okresowi oczekiwania równemu pięciu latom opłacania składek bądź okresów zastępczych. Okres oczekiwania można uznać za pełny jeśli ubezpieczany umrze wskutek wypadku przy pracy bądź wkrótce po zakończeniu kształcenia/szkolenia. Ponadto, aby pozostały przy życiu współmałżonek był uprawniony do renty, zasadniczo konieczne jest, aby małżeństwo trwało przez co najmniej jeden rok.

Renta sieroca jest przyznawana zasadniczo dzieciom do 18. roku życia po śmierci osoby ubezpieczonej. Granica wieku ulega podwyższeniu do 27 lat, jeśli sierota uczy się lub przechodzi szkolenie zawodowe, jeśli jako wolontariusz przez rok pracujespołecznie lub w dziedzinie ekologii lub jeśli niepełnosprawność uniemożliwia jej podjęcie pracy zarobkowej. Jeśli nauka w szkole lub nauka zawodu została przerwana z powodu obowiązkowej służby wojskowej lub służby cywilnej, prawo do renty sierocej jest wydłuża o ten okres ponad wiek 27 lat. Częściową rentę sierocą wypłaca się w przypadku, gdy jedno z rodziców żyje; pełną rentę sierocą wypłaca się w przypadku śmierci obydwojga rodziców.