Kiedy masz prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu choroby?
Nie ma obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek przejściowej niezdolności do pracy spowodowanej chorobą. Osoby zamieszkujące bądź zatrudnione za wynagrodzeniem w Szwajcarii i mające 15-65 lat mogą korzystać z ubezpieczenia dobrowolnego. Ubezpieczyciele są zobowiązani do zawarcia fakultatywnego ubezpieczenia zapewniającego zasiłki dzienne (na mocy ustawy o zabezpieczeniu społecznym) nawet w przypadku chorób wnioskodawcy. Jednakże ubezpieczyciel może zastrzec pozostawienie poza zasięgiem ubezpieczenia (na maksymalnie dwa lata) choroby występującej już w momencie przyjęcia wniosku.
W przypadku choroby lub ciąży, zgodnie z przepisami prawa pracy (kodeks zobowiązań), pracodawca jest zobowiązany do wypłacania wynagrodzenia pracownikowi tymczasowo niezdolnemu do pracy. W pierwszym roku pracy wynagrodzenie jest wypłacane przez trzy tygodnie. Dłuższe okresy ustala się w oparciu o zasady majątkowe. Zbiorowe układy pracy zawierają często bardziej korzystne warunki.
Jeśli zasiłki dzienne zastępują obowiązek utrzymania dochodów pracowników zgodnie z prawem pracy w przypadku choroby lub ciąży, pracodawca jest zobowiązany do poniesienia kosztów przynajmniej połowy należnych składek.
Obowiązek ubezpieczeniowy może wynikać z umowy o pracę lub układu zbiorowego pracy. W takim przypadku ubezpieczenie zapewniające zasiłki dzienne (Taggeldversicherung/assurance d'indemnités journalières) może zostać przyjęte w formie zbiorowego układu ubezpieczenia. Po rozwiązaniu umowy o pracę można przystąpić do ubezpieczenia indywidualnego zapewniającego zasiłki dzienne, uniemożliwiającego ubezpieczycielowi dokonywanie nowych zastrzeżeń z tytułu istniejących chorób. Powyższe stwierdzenia nie odnoszą się do ubezpieczenia zapewniającego zasiłki dzienne poza prawem o ubezpieczeniach społecznych, zawartych wedle prawa o ubezpieczeniach prywatnych.
Co obejmuje ubezpieczenie?
Ubezpieczyciel ustala z ubezpieczonym wysokość zasiłku dziennego (Taggeld/indemnités journalières). O ile nie przewidziano inaczej, prawo do zasiłku dziennego przysługuje od trzeciego dnia po dacie wystąpienia choroby. Zasiłek powinien być wypłacany przez co najmniej 720 dni w okresie 900 dni.
Oddzielne zasady zostały przewidziane dla bezrobotnych. Osoby o niezdolności do pracy powyżej 50 % otrzymują zasiłek dzienny w pełnej wysokości, zaś osoby z niezdolnością do pracy pomiędzy 25 a 50 % połowę wysokości zasiłku dziennego.
W jaki sposób można skorzystać ze świadczeń pieniężnych z tytułu choroby?
Niezdolność do pracy musi potwierdzić lekarz. Musi ona wynosić co najmniej 50 %. O zasiłek dzienny z tytułu choroby należy zwrócić się do pracodawcy lub do ubezpieczyciela, w zależności od tego, kto ma obowiązek wypłacania świadczenia.
Ubezpieczyciele podejmują decyzje co do świadczeń. Ubezpieczony ma prawo do odwołania się od takiej decyzji w terminie 30 dni. Decyzję w sprawie odwołania można przekazać do właściwego sądu kantonalnego, od decyzji którego można się następnie odwołać przed trybunałem federalnym.